Hieronder vindt u betrouwbare kennis over de diagnose en behandeling van ruminatiestoornissen bij kinderen en adolescenten. Professionals in de jeugd-ggz krijgen inzicht in onder andere: klinisch beeld, etiologie, prevalentie, comorbiditeit, diagnostiek, behandeling, en beloop en prognose. Het Kenniscentrum heeft de teksten in samenwerking met experts en ervaringsdeskundigen opgesteld en spant zich in om de informatie zo actueel mogelijk te houden. Heeft u suggesties? Deze kunt u doorgeven via het formulier onderaan de pagina. Op deze pagina Beschrijving Algemeen Ruminatiestoornis is een stoornis waarbij moedwillig en herhaaldelijk voedsel of dranken weer worden opgegeven en/of uitgebraakt, zonder dat hiervoor een somatische oorzaak is (bijvoorbeeld een afwijkende anatomie van de slokdarm leidend tot reflux). Bij rumineren wordt het voedsel herkauwd en doorgeslikt of uitgespuugd. De eerste symptomen kunnen zich al voordoen in de zuigelingentijd, maar ook in de kindertijd, adolescentie of op volwassen leeftijd. Ruminatiestoornis treedt vaak op in de context van pervasieve- en/of verstandelijke ontwikkelingsstoornissen en kan een zelfstimulerende functie hebben, vergelijkbaar met ander repetitief motorisch gedrag. Bij adolescenten en volwassenen kan het leiden tot schaamte en vermijding van sociale activiteiten. Als de regurgitatie gepaard gaat met uitspugen van het voedsel kan dit leiden tot ondervoeding, zeker als er ook sprake is van een beperkte inname van voedsel. Rumineren kan samengaan met een andere psychische stoornis, zoals een gegeneraliseerde angststoornis. Terug naar boven Diagnose Algemeen A. Herhaalde regurgitatie van voedsel gedurende een periode van ten minste één maand. Het geregurgiteerde voedsel kan opnieuw worden gekauwd, of worden ingeslikt en uitgespuugd. B. De herhaalde regurgitatie kan niet worden toegeschreven aan een samenhangende gastro-intestinale of andere somatische aandoening (zoals gastro-oesofageale reflux of pylorus stenose). C. De stoornis treedt niet uitsluitend op in het beloop van Anorexia Nervosa, Boulimia Nervosa, een eetbuistoornis of een vermijdende/restrictieve voedselinnamestoornis. D. Indien de symptomen optreden binnen de context van een andere psychische stoornis (zoals een verstandelijke beperking of een andere neurobiologische ontwikkelingsstoornis), zijn deze ernstig genoeg om afzonderlijke aandacht te rechtvaardigen. In de differentiaal diagnostiek is het belangrijk om onderscheid te maken tussen de ruminatiestoornis, en andere oorzaken van reflux of braken (zoals bijvoorbeeld een hiatus hernia). Terug naar boven Behandeling Algemeen De ruminatiestoornis wordt behandeld met gedragstherapie, bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie. Terug naar boven Informatie voor ouders Diagnose en behandelingADHD Angst Anorexia nervosa (eetstoornis) Autisme (ASS) Bipolaire stoornis (stemmingsstoornis) Borderline PS Boulimia (eetstoornis) Chronisch trauma Depressie (stemmingsstoornis) Dwang (OCS) Eetbuien (eetstoornis) Eetproblemen bij jonge kinderen (voedingsstoornis) Gedragsstoornis (ODD/CD) Onduidelijke lichamelijke klachten (SOLK) Pediatrisch delier Pica (voedingsstoornis) Psychotische depressie (stemmingsstoornis) Psychotische stoornissen Rumineren van voedsel (voedingsstoornis) Slaapproblemen Tics Trauma en kindermishandeling Vermijdende/restrictieve voedselinname (voedingsstoornis) Heeft deze kennis u geholpen? Bedankt voor uw feedback Wilt u hieronder aangeven wat u goed vindt, en wat het Kenniscentrum kan verbeteren? Bedankt! Naam E-mailadres Uw feedback thumbs-upthumbs-down Reageren Kunnen we deze tekst verbeteren, of vond u niet precies wat u zocht? Laat het ons weten. Naam E-mailadres Bericht